آنتی‌بادی اولیه DOG1 مخصوص IHC
کاربرد:
این آنتی‌بادی برای تشخیص کیفی پروتئین DOG1 در برش‌های بافتی فیکس‌شده در فرمالین و پارافینه شده (FFPE) از طریق ایمونوهیستوشیمی با استفاده از میکروسکوپ نوری طراحی شده است. مناسب برای مصارف تشخیصی خارج از بدن (IVD) می‌باشد.
اهمیت بالینی:
DOG1 یک مارکر اختصاصی و حساس برای تومورهای استرومای دستگاه گوارش (GIST) است و نسبت به CD117 اختصاصی‌تر عمل می‌کند. این پروتئین در کروموزوم 11q13 کد می‌شود و دارای ساختار غشایی با ۸ ناحیه عملکردی است.
مکانیسم عملکرد:
آنتی‌ژن DOG1 موجود در بافت به آنتی‌بادی اولیه متصل شده و سپس با آنتی‌بادی ثانویه متصل به HRP کمپلکس تشکیل می‌دهد. با افزودن محلول DAB، رنگ قهوه‌ای نامحلول تشکیل شده که نشان‌دهنده وجود آنتی‌ژن است.
اجزای اصلی:
-
ایمونوگلوبولین (آنتی‌بادی اولیه)
-
رقیق‌کننده آنتی‌بادی
شرایط نگهداری:
در دمای ۲ تا ۸ درجه سانتی‌گراد نگهداری شود. عمر مفید: ۱۸ ماه.
نمونه مورد نیاز:
بافت‌های FFPE که به صورت برش‌هایی با ضخامت ۳ تا ۵ میکرون آماده شده و روی لام‌های شیشه‌ای با چسب مخصوص بافت قرار گرفته‌اند.
خلاصه مراحل تست:
-
پارافین‌زدایی با زایلن و الکل
-
بلوک کردن پراکسیداز اندوژن
-
بازیابی آنتی‌ژن با محلول EDTA
-
انکوباسیون با آنتی‌بادی اولیه (۳۰ دقیقه)
-
انکوباسیون با آنتی‌بادی ثانویه (۲۰ دقیقه)
-
رنگ‌آمیزی با DAB (۵ دقیقه)
-
رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین
-
آب‌گیری و چسباندن کاورگلس
محل رنگ مثبت:
رنگ‌پذیری در سیتوپلاسم و غشاء سلولی
نمونه کنترل مثبت: بافت تومور GIST
نکات ایمنی:
-
فقط برای افراد آموزش‌دیده
-
از تماس با پوست و چشم پرهیز شود
-
از دهان پیپت نشود
-
مواد استفاده‌شده مطابق ضوابط محلی دور ریخته شود
هنوز بررسی‌ای ثبت نشده است.